Zehirli Ok

ben bir erkeği sevdim ama
tabir yerindeyse,o beni sallamadı
bile.anlayamıyorum anlamakta
istemiyorum.benden iyisini buldu veya
bulmadı,mutlu oldumu olmadımı
bilmiyorum.ama ben bu konuda hep isyana düşüyorum.eğer benim
olmayacaksa niye Allah benim karşıma
onu çıkardı?eğer bana vefa
göstermeyecekse niy3e kalbimi ona
bağladı anlamıyorum ki...
İşte bu paragraf tam ben.tabi ben erkek olduğum için bir erkek yerine bir kız sevdim olarak değiştirebiliriz.değerli kardeşim sizi çok iyi anladığımı yaşadınız soru(n)u çoğu insanın yaşadını söyleyebilirim.Buraya ne kadar teselli sözleri yazsam boş kendimden bilirim..artık ne dilimle ne kalbimle anlatabiliyorum bu durumu.dben onu nasil bu kadar ümit edebildim bilemiyor.onlar rahat biz sevenler çekiyoruz kahrı..şunu anladım ama.Sevmek, insanı üzen bir gönül icadıdır.Sevilmek, ümit ile süslenmiş boş bir hayaldir.Aslolan iyilik yapmak ve iyilik görmektir.Değer vermek ve değer görmektir..hüznümü ifade eden tek şey,gözlerimden süzùlen gözyaşları.çarem ise zaman..

imtihan denen birşey var.. kimisi parayı sever, kimisi kumarı, kimisi uyuşturucuyu.. uyuşturucu mübtelası biri sizin gibi yazsa o kişiyi ayıltmaz.. mazeret olmaz bu

herşey bizim istediğimiz şekilde,istediğimiz tarzda,istediğimiz boyutta,istediğimiz usulde olacak diye birşey yok.yani,ben illede şu olsun,illede bu adamla şu şekilde evleneyim demiyorum.öyle yaparsam narsist olurum.(psikiyatrik bir hastalıktır,merak eden internetten araştırabilir).ama yine de insan,yaradılışından dolayı mıdır nedendir tereddüde düşüyor.evlilikte aşk lazım,ama hiçbir zaman yeterli gelemez,ben bunu da biliyorum.ama çoğu insan,aşık olmanın,herşey olduğunu,herşeye yeteceğini sanıyor!şu inancımı da tamamen kaybetmiş değilim:"belki Allahü teala,bana daha yakışıklı,yüreği temiz birini verecek!....."her ne kadar safça bi bekleyiş olsa da.....

Biz hiçbir şeyi bilemeyiz,belki benim aklımdan çıkmayan o adam,bana karşılık verseydi daha başka şeyler,kötülükler olacaktı.Rabbimin beni,benim tasavvur edemediğim,göremediğim nice kötülüklerden,kerih işlerden her an muhafaza ettiğine yani bana merhamet ettiğine zerre kadar şüphem yok...sadece telaş yapıyorum.elimde olmadan.Rabbimin bana merhamet edip vermediği,bana acıdığı için beni alıkoyduğu şeyi istemekten,dilemekten haya ederim.Rızayı İlahi için evlenmek istiyorum.ama inançlarıma uygun kimse yok etrafımda.bu adamı sevdikten sonra,birkaç kez evlenme girişimim oldu ama şunu farkettim:ben farkında olmasamda,görücüye gelen erkekleri hep onunla kıyasladım,hep onunla yostum.çok kötü birşey ama öyle oldu.hepsi onun yanında kötü kaldığı için reddettim.sırf ondan daha kötü oldukları için değil tabii,gerçekten evlenilmeyecek insanlardı,orası ayrı!

Bir şeyin gönlümce olmasından korkarım,çünkü gönlüm bugüne kadar beni hep aldattı ve ağlattı.nefsimin elinden kurtulup işimi Allah'a bırakmam gerektiğini yüzlerce kez tecrübe ettim.ama yine de insan onu bir başkasıyla görünce kıskanıyor.yani bir kız olarak bu kadar kıskanç olduğumu bilmezdim.bu adama birkaç yıl önce aşık oldum.ama artık beni sevmeyeni sevmemeyi ve kendimi başkalarını sevmem için zorlamamayı,en önemliside sevilmek için çırpınmamayı düstur edindim.seven ne için sevdiğini bilerek sevsin sevmeyende oyalamasın!el mi yaman bey mi? :)

Yorumu yanlış yere yazdım sanırım.kralliim rumuzlu kişiye cevaptır!

arkadaş senin bu yaşadıklarının tersini bir erkek olarak bende yaşadım. yazının çoğu yerinde aynı haleti ruhiyeyi yaşadım, yalnızca aileye değer vermemek ve hayata sövmek dışında.. bir söz var, "okşayan elin kıymetini bilmeyen, tekmeleyen ayakları öpermiş." ayrıca "kötüye kendi rızası ile gidene, merhamet olunmaz" mış. benimde içim yanıyor, hele son zamanlarda tekrar tekrar anımsıyorum, ancak elden birşey gelmiyor, inş. Allah daha iyisi ile unutturur bu acıları, zaman geçtikçe insan daha da zorlanıyor her konuda . S: neyse bu hamur çok su götürür.

yukarıdaki arkadaşa cevap olarak,bu sitedeki başka bir kişinin yaptığı yorumu yazmak istiyorum zira buraya çok uyuyor:

karşılıksız aşk...

"sevmeyeni yok saymak sevdirmeye uğraşmaktan kolaydır"

anlattığım sevme hadisesi birkaç sene önce olmuştu.ilk zamanları tam bir depresyon geçiriyodum.aradan belli bi zaman geçince biraz toparladım.aslında üzgün falan değilmişim ben,vicdanımı yokladım.zamanında ciğeri beş para etmez ama kendini değerli gösteren bi adamı sevdiysem,bu onun ne kadar oynak olduğunun göstergesidir.bende hiç hata yok mu?veya ona layık değildim belki.bilinmez...beni sevmeyeni sevmemeyi düstur edindim artık,saflık bana hiçbişey kazandırmadı.sevmediğim insanı da zorla kendime sevdirecek değilim!bende zerre kadar acımıyorum zarara kendi rızasıyla gidene.insanlara biraz başka bi gözle dikkatlice bakıldığında niyetleri az çok belli oluyor.insanlar evlenirken aşık olmanın lazım ama asla YETERLİ gelemeyeceğini bilmiyor gibi.benim durumumda olan ve böyle yaşamaktan şikayet etmeyen,böyle de mutlu olabilen herkese selam olsun....

aynı kuralı kendimde yaşatmaya çalışıyorum.yani sevmeyeni bende takmayacağım.. Bir şöy vardı,yüreğimin götürdüğü yere giderken aklını yanında götürmeyi unutma.. Sadece Duygusal açıdan bakmanın zararını gördükten sonra düşünerek olaylara yaklaşanrdan olacağımızı umuyorum

erkekler ayran gönüllüdür merak etmeyin.size nasıl yüz vermeyip umursamadıysa,uğruna,size yüz vermediği kızı da birgün bırakıp,bıkıp,terkedecektir....size düşense onu hayatınızdan kovmanız,kalbimden DEFOLL!! demektir....başarılar....D:

"KİMSE VAZGEçİLMEZ SANMASIN KENDİNİ" ona göre......