Zehirli Ok

İnsanoğlu çok zalim ve cahildir.Ayetinin hakikati zamanımızda daha çok tezahür etmiştir.Eskiden Allaha düşmanlık eden ve ilahlık taslayan firavunlar ve nemrutlar az bulunurken ahir zamanda ise herkes kendi nefsine mevhumu rububiyet vererek bir nevi nemrutçuk ve firavun hükmüne geçmiş.Dinsiz felsefe ve ilimlerin etkisiyle insandaki gurur ve kibir açığa çıkmış..Materyalist zihniyetin etkisi ve tesiriyle bütün marifetleri ,güzel sanatları ve ilimleri, kemalatları ve hüsünleri kendi nefisinden ve elinden sudur ettiği vehmine düşmüştür.”Ben yapıyorum, ‘ben biliyorum’ diyerek bir nevi her şeyi kendi kuvvet ve iradesinde görmeye başlamıştır.Bu zamanda insanlardaki KİBİR VE ENİNİYET öyle bir noktaya gelmiş ki hayatını kolaylaştıran bütün meziyet ve kemalatları kendisinden bilmeye başlamıştır.O insanlarda kibir ve gurur öyle bir noktaya gelmiş ki, ibadet ,şükür ve dua kapısını kapatmış. İbadet etmeye kimseyi layık gerekli dua etmeye kimseyi gerekli görmemeye başlamıştır.

Halbuki insan bu tavır ile bütün bildiklerini ve yaptıklarını kendisine Allahın öğrettiğini inkar noktasına gelmiştir.Allahın ilham etmesiyle her şeyi meydana getirdiği halde ve her şeyi Allah onun emrine musahhar edip hazırladığı halde o enaniyet ve gururuyla bunları inkar edip nemrutun dediği gibi diyerek bunları ben kendi ilmimle yaptım. bunları ben icat ettim demeye başlamıştır..Şuur ve iradesi dışında milyarlarca şey meydana geldiği halde,ve elinin kudretinin ve ilminin yetişemediği bir çok şeyler kendisine musahhar edildiği halde ve yaşamını sağlayan trilyonlarca şartın hiç birisini söz ve fiili geçmediği halde sanki onları yapan ve idare eden kendisiymiş gibi zan ve vehime kapılmıştır.

Evet onları zahirde bakıldığı zaman o işleri yapan odur..Ama hakikat noktasında bakınca o yaptıklarını ona ilham eden ve o yapacağı hazır malzemeleri veren ,hayatını ,bedenini idare edip sevk eden Rabbidir.Onun aciz ve cahilliğine bedel verdiği halde o cahilliğini inkar edip enaniyet ile zalimlerden oluyor.

İnsanın elinde olan sadece küçük cuz-i bir iradedir.Elinde o işi yapıp yada yapmamaktan gelen tercih etme halinden başka bir şey yoktur.Kendisinde, elinde ve çevresindeki olan bütün güzelliklerin kaynağı ve menba-ı Allahtan gelmektedir..Bütün güzellikler Allah’ın esmai ilahiyesinin yansıma ve cilveleredir.Ama insan bütün kemalatları Allahtan değil kendisinden bildiği için bütün hüsün ve güzellikleri Allahtan alıp kendisine verir.Kudreti ilahiyeye bir nevi iftira eder.Hiç hükmünde olan kendisini fail bilir.Halbuki Allah Ayeti kerimesinde “Bütün hayır ve güzellikler Allahtan bütün çirkinlikler ise insandan sudur eder” demektedir.

Güzel birisi ben ne güzelim diyerek gurura düşemez. Beni güzelleştiren Allah tır demesi gerekir.Akıllı ve zeki birisi ben ne kadar zeki ve akıllıyım diyemez, bana bu aklı veren Allah’tır demesi gerekir.Elinde güzel kabiliyetler olan ve her şeyi yapan bir insan ben her şeyi yapıyorum diyemez.bana bunları yaptıran Allah’tır demesi gerekir.Yoksa gurur ve kibir yüzünden şirke düştüğü için yevmi mahşerde alçaltılır.

Maalesef bu asır enaniyet ve nemrut asrı olmuş.İnsanlar dalalet vadilerinde kibir ve gurur atına binmiş koşuşturuyorlar.Nefislerine rububiyet verdirerek ilahlık taslıyorlar.İbadete kulluğa, şükre, namaza, duaya yaklaşmıyorlar.Manevi bütün kemalat ve güzelliklerin başı mütevazi olmak iken bütün kemalatların önünün kesen ve o faziletten insanı mahrumedende kibir ve gururdur.gurur ve kibir hastalığı öyle bir marazı illettirk i insanı şeytana kardeş eder.cennetin kapılarını ona kapıtıp cehennemin kapılarını açar.gurur ve kibri yüzünden başkalarından olan kemalatları inkar eder.kendisinden başkasını üstün görmez.kendiszine tazimhürmet izzet baygı bekler.insanların onu övmelerini ona elaçmalarını onların hep boyun eğmeleriniisteyerek hareket eder.beklediği şeyleri bulmadığızaman ise zalimleşir gaddarlaşıp küfre fıska firavunluğa girer.rabbinin gazabını celbeder.cehennemin yolunu beklediği mağrurlardan olur.Allah katında çok zalim ve çok cahillerden yazılır.