ÇOCUKLAR

Yavrusunu göğsüne dayayan bir kadın ona bakarak:

‘’Bize, dedi, çocuklardan bahset!'’

O da cevap verdi:

‘’Çocuklarınız, sizin çocuklarınız değildir.
Bunlar kendini özleyen Hayat’ın oğulları ve kızlarıdır.

Siz bunların dünyaya gelmelerine vasıta oldunuz, fakat bunlar sizin değildir.

Gerçi onlar sizinle beraberdir, fakat sizin malınız olamazlar.

Onlara sevginizi verebilirsiniz, fakat düşüncelerinizi asla!

Çünkü onların kendilerine has düşünceleri vardır.
Siz onların gövdelerini barındırabilirsiniz fakat ruhlarını barındıramazsınız.Çünkü ruhları yarının
sarayındadır.Sizse orasını rüyanızda bile göremezsiniz.

Siz onlara benzemek için uğraşabilirsiniz, fakat onları kendinize benzetmek için uğraşmayınız.
Çünkü hayat, geriye adım atmaz ve ‘’dün'’le ilgilenmez.

Siz o yaylarsınız ki, çocuklarınızı, birer canlı ok gibi fırlatırsınız.

Oku atan kimse, sonsuzluk içinde aldığı nişan yerini görür ve okun süratle uzağa vardırmak için yayını ne kadar bükmek mümkünse o kadar büker.

Oku atanın elinde büküldüğünüz zaman, seve seve bükülünüz;

Çünkü oku atan kimse, uçan oku sevdiği gibi sağlam yayıda sever.

HALİL CİBRAN’IN NEBİ İSİMLİ KİTABINDAN ALINMIŞTIR.