Zehirli Ok

İffetli,namuslu,temiz ve öyle kalmakta sebatli gençleri,Allahü teala razı olacağı hale getirsin inşallah...

Derdimi nasıl ifade edeceğim bilmiyorum ama,BENİ KİMSE TERCİH ETMİYOR.artık varlığımın görünür olduğundan bile şüphe ediyorum.Bana sakın,bu işler kısmet işi nasip işi falan demeyin!buna inanmıyorum.günümüzde herkes evleneceği kişiyi kendi buluyor,yalan mı?ben neyin günah,neyin helal olduğunu,sınırları hudutları okuduğum islam alimlerinin kitaplarından biliyorum.ve o kitaplardaki kaideleri uyguladığımda günümüzde eş bulamıyacağımı da görüyorum.umutsuzluğa düştüm.evlenemiyorum işte,kimse,hiçbir erkek beni cazip bulmuyor,hem de kimse.neden insanlar,koca bulamadığı için ağlayıp sızlayan kızlara gülüyor,ciddiye almıyor?böyle birşeyi kime anlatsam güler.tamam belki evlensem şimdiki halimden kat kat mutsuz olacağım,bunu bilemem....mutlu evliliği olan insanlara sorduğumda,bana:"evleneceğin kişinin doğru adam olduğunu,onu görünce kalbinde bi pırpırlanma olmasından anlarsın"demiştiler.ama benim yüreğimin pırpırlanması birşey ifade etmiyorki!karşı tarafta beni sevmedikten sonra.ben çok kıskancım,birini sevip aşık oldummu,ona kimsenin göz ucuyla bile bakmamasını isterim.yani bir erkeğe aşığım ama o bana karşılık vermiyorsa,hiçbir kızla evlenmesin,bişey yaşamasın istiyorum.biraz bencilce gelebilir...ama öyleyim.aşkıma karşılık bulamazsam herşeyi yapabilirim.kendini beğenmek değil bu.cibilliyet diyelim.

insanlar nasıl birbirlerine aşık oluyor?seviyor?konuşma,gülüş,bakış,fiziksel güzellik,yüz güzelliği,cilve,nağme,iyilik,şefkat mi?neee?bunun formülü ne?insanlar neye göre birbirini cazip buluyor da evleniyor,beğeniyor?aşk hep mantık dışıdır deniyor ama bence insanların aşık olmalarının arkasında,kabul etmeselerde,hep bir haklı gerekçe var:kendi belirledikleri kriterleri.....
erkekse:kız,sarışın olacak,esmer olacak,şöyle şöyle ölçüleri,şöyle şöyle zihniyeti,anlayışı olan kız olacak....
kadınsa:boylu poslu,romantik,kibar,kariyer sahibi,zengin,güçlü,sözü geçen erkek olacak vs. vs.....yalan mı?
dertliyim işte bu konuda,insanlar tek yaratılmamıştır diyorlar ama ben bariz bir şekilde tekim iştee.islami usullerde kimseyi bulamıyorum.biliyorum,hiçbir konuda şikayet etmekte,edilmekte hoş değil ama artık bu konuları anlamıyorum,işin içinden çıkamıyorum.evlenen insanlara hayretle bakar oldum,nasıl bu raddeye gelebilmişler diye.evlilik çocuk oyuncağı değil tamam.ama sevilmiyorum.şunu kabul edelim ki,insanlar sevilmeye sevmeden daha fazla ihtiyaç duyarlar...ve benim bu ihtiyacım tavan yapmış vaziyette.arkadaşlarıma bunu söylediğimde;"azdın galiba"gibi tepkiler alıyorum.sevilmek istemek niye azmak olsun?fıtri bir meyil azmak mı oluyor?ehil kişilerin cevaplarını duymak istiyorum.hayırlısıylaa