Evlenmeyin zorluklari

25 yashindayim. Onceleri evlenmek konusu gelince daha cook var deyiveriyordum. Ama son bir yildir artik uzatmayacagima karar verdim. Onceleri ishim olsun, evim olsun, arabam olsun sonra evlenmeyi dushunuruz diyordum.

Su an yurtdisinda(ABD) mastir yapiyorum. Maddi durumum cok iyi degil, ama evlenirsem bile kanaatle gecinebilecegime inaniyorum. 2 yil icinde memlekete(Baku) donmeyi dushunuyorum. Donunce ishim de olcak Allah(C.C.)in izni ile. Ama evlenmek icin 27-yi beklemek bana cok zor geliyor. Ozellikle burasi yalniz yasamak icin cok tehlikeli. Her taraf kirli, her taraf haram dolu. Insan kendini zor tutuyor.

Ailem namazli niyazli degil ve oyle cevreleri yok. Ben ise namazinda niyazinda birisi ile aile kurmak istiyorum. En azindan dininde benden biraz daha iyi olmasini istiyorum. Ailem bu shartlarda kimseyi bulamiyor. Ben de burda.. Internetle yoldash bulunmazki..

Soru biraz karishik gibi oldu ama, derdimi soyleyecek yer bulamadim. Genel bir gorush bildirirseniz cok mutlu olurum.

Bir de, evlenme konusu mevzubahis olunca kismet deyip beklemek mi dogru, arayan bulur deyip aramak mi? (Ozellikle mesele acele olursa...)

Tesekkurler!

Zehirli Ok Evlilik Gençlik ve Sorunları

Evlenmeyin zorluklari yorumları

Cenk
13.02.2007
Anlayis lakabli arkadas her konuda hakli ama 3. madde`yi bende özenle sana bildirmek isterim.

Allah gönlüne göre hayirlisini nasip etsin gardas.

Saygilar...
Anlayış
13.02.2007
Arkadaşım kısaca şunları diyebilirm:

- İlk planda ben kimseye güvenmeyin derim, velevki çarşaflı olsun... Daima ihtiyatlı olun, kaybetmezsiniz. Davulun sesinin uzaktan hoş geleceğini hepimiz biliyoruz... Adab-ı muaşeretine, oturup kalkmasına, mesafesine, yüzüne, ifadesine, lisan-ı haline dikkat edin, az çok anlarsınız... Olgun insanlar, "ben iyiyim, hoşum, güzelim" demez. Boş vaatler vermez, lafı ağzında gevmez, muğlak konuşmaz, zevzeklik yapmaz, yanardöner olmaz. İffetliyse, dürüstse, mütevaziyse, artık diğer mevzuları konuşmaya geçebilirsiniz...

-Evlenmek mutlak zaruret değil. Olmuyorsa kaderimize razı olmalıyız, nasipte yoksa yoktur, yarın da ne gösterir bilinmez. Nice bekar güzel insanlar gelip geçmiş, hakkımızda ne hayırlı bilemiyoruz... Tûl-i emele kapılmayalım, nice düğün konvoyları toğrağa, ne planlar da suya düşmüştür. Zira, illa evleneceğim diye ilk buldukları kurbağaları öpen çok!

-Birilerinin yardım etmesi, işaret etmesi, "evlendirmesi" lazım. Bu işler referans işidir aslında, muhatabınızın tarihçe-i hayatını, ailesini, ahvalini az çok bilen, arkadaş, komşu, akraba, olgun ahbablar lazım... Hatta evinde internet varsa çet yapıyor mu bunu bile bir şekilde öğrenmek lazım.. Peki bugün bunu yapacak büyükler, güven ortamı, diğergamlık var mı? Belki vardır..

-İnternette elbette olmaz, zaten iffetli kızlar çet yapmaz! Sesine, nefesine, günlük yaşamına, yaşam şartlarına, gerçeğine şahit olmadığınız hayalî biriyle mi yani!

-Geleneklerle kafayı yemiş, falan seti, filan takımı diye tutturan, fedakarlığa yanaşmayan, hazırakonucu, hazırlopçu dünyevîleri unutun derim, mahvolursunuz! Zengin olsanız dahi ilk planda bunu hissettirmeyin, ne malum paranıza tav olmayacağı? Oturulacak bir ev, 2 kanepe, 1 yatak(minder kullanan dindar aileler de biliyorum), halı, perde, ocak, tas, tabak, eh birde çamaşır makinesi olsun diyelim.. Ne lazım başka? Bu zamanda helal para azar azar gelir... Hatta Bediüzaman, "bu zamanda şüpheli mallardan zaruret derecesinde iktifa etmek lazım" diyor. Öyle helalinden zengin insan...

Allah yardımcınız olsun...
BIRGENC
14.02.2007
Ama benim problemim yurtdisinda olmam. Memleketde olsaydim dedikleriniz kolaydi. Yani nasil birisi olmali, ahlaki, dini konusunda nelere dikkat etmeli.. bunlar az-cok belli. Peki yurtdishindan boyle birisini nasil taniyabilirimki?
Ha ishte bu gun ailem birisini soyledi. e-mailini bile verdiler. o da 25 yashindaymish. yaz, tanish dediler. ama ne kendileri gormush ne de ben.

maddi durum elverse giderim, bir kac aya bulup alip getiririm, ama benim burda gecinecek ve gecindirecek kadar param olur diyorum. ikide bir git geri gel.. orda kal.. falan bunlari yapamam.

evlenmenin olmazsa olmaz olmadigi malum, ama shehevi yonden ve artik bir de psikolojik olarak(yalnizlik, yardimsizlik, konsantrasyon eksikligi) bunalima girecegimden korkuyorum, bazen giriyorum bile.

3. maddede soylediginiz yardim meselesi ise daha cok bunalima sokuyor. memleketde oldugum zaman her kes gozum uste yerin var diyor ama qurbete cikinca herkes sanki unutuyor. gecende birine dedim, eger dishardan biriyle evlenirsem orda her kes bashima abi kesilecek ve bu kadar temiz bacilarimiz varken neden gitdin de disharidan birini aldin diyecek. peki nerde o abiler ve nerde o bacilar ...

Inshallah dertlerimle yormuyorumdur..

Zehirli Ok