ömer sevinçgül

insan..!
yedisinde okuma yazma öğrendi...
on beşinde "yazar olmak istiyorum!" dedi.
sorduğu ilk soru neydi hatırlamıyor. seviyor yaşamayı...
ve demli çayı...
çekmecelerinden birinde, kim bilir nerde, bir mühendislik diploması duruyor. bir yayınevinin konsept danışmanı...
elinde insanın son kitabı, daha insan olmak için okuyor...
nurun gölgesinde denemeler, incelemeler, öyküler yazıyor...
sözü öncelikle kendine...

var oluşunu sorgulayan, ruhuna huzur, ölümüne çare arayan "özel" insanlarla paylaşıyor yazdıklarını...