KOCANIN AMCASININ MAHREMLİK DÜZEYİ
Kocanın amcası ve dayısı kadının mahremi olmadığından onlarla bir odada başbaşa (halvet) kalamaz. Beraberlerinde başkaları da varken, onların yanında ancak tam tesettürlü olârak oturabilir. Kötü duygular (fitne) sözkonusu olmaması halinde ve yanında başka mahremi varken, yüzü ve elleri dışında heryerini kapatmak şartıyla onlarla beraber yemek yiyebilir. Beyinin dedesi ise, kadının mahremi olduğundan, onunla oturması, başbaşa olsalar ve kadının kolu başı, bacakları açık bulunsa dahi haram değildir. Kadın kocanın dayısı ve amcasının elini öpemez, çünkü onun mahremi değillerdir. Kocanın dedesinin elini ise öper. Ancak öpmemesi daha güzeldir.
Koca da karısının babaannesinin elini öpebilir. Ancak kadın genç ise, öpmemesi daha iyidir. Beraber oturmalarında bir haramlık yoktur.
tacizden iğreniyorum
merhabalar arkadaşlar.ben yeni üyenizim.siteyi çok beğendim tesadüf girdim baya ilgilendim konularla.sizinle paylaşmak istediğim bi konu var.ben 7yıl bi işyerinde çalıştım.başlarda degil ama son 2 yılım nerdeyse işe giderken ayaklarım geri geri gitmeye başladı.hiç bişey yapmadıgım halde öyle açık saçık giyinen biri degilimdir.pasaj içindeki işyerimde karşı esnaftaki bi hacı amca yaklaşık yaşı 80 var bana olan hareketlerinden gayet şüphe duymaya başladım.eve geldim düşünüyorum ama yok olmaz yapmaz yakışmaz ben yanlış anlıyorum sanırım dedim.sabahları ben açıyorum işyerini benden önce gelir beni bekler yolumu kesip bana dokunur hatta öpmeye kalkar peşimden işyerime kadar gelirdi.yapma derdim.o kadar utanırdım ki koşa koşa giderdim hemen.ama bunu kimseye söyleyemedim ben.çünkü bana inanmazlardı.amca esnaf tarafından sevilen bi kaç kez hacca giden biriydi.hayatta beklenmez böyle şey derlerdi biliyorum.bi ALLAHIM bilir bi ben bilirdim ne yaşadığımı öyle psikolojim bozulduki nerdeyse biraz cesaretim olsa şehri terkedicem ama inanın gidicek ne yerim var nede büyük şehir cesaretim var.korkum çoktu.hayırlı biri çıksa kesin evlenicem diyordum sırf terk etmek için orayı.maddi bakımdan çalışmam şarttı sakın demeyin başka işmi yok diye.o işi öğrendim diğerlerini yapaamzdım.her gece ALLAH a dua ederdim beni kurtar diye.ve sonunda ayrıldım çünkü kendimi çok yıprattım inanın 25 yaşımda ameliyat oldum belimden.doktor sedyede felç olursun dediğinde ALLAH a sığındım umrumda degildi yeterki o anları bi daha yaşamayım diye.o adamın yüzünden erkekleri sevmiyorum güvenim yok.sevgilim oldugunda o amca aklıma gelip kendimi soğutuyorum.yaşadıgım şehir kırsal bi şehir ve bayan olmanız burda çok zor.en küçük bi rezalet ALLAH korusun herkesin dilinde.şimdi yavaş yavaş normale dönüyorum.herşeyi ALAH ben ve o amca biliyor.ALLAH a şükrediyorum beni kurtardıgı için.peki nedir bu?dinimizde cezası nedir?ALLAHım kimseyi böyle şeylerle sınamasın yorumlarınızı bekliyorum iyi geceler
04.07.2008 - güzel ve kadersiz