Zehirli Ok

Çıvgın bir alevden yaratılmış bulunan şeytan, düşmanlığına hedef olarak Âdemoğullarmı seçmiştir. İnsanları dünyada mahçup, ahirette mahzun etmek için her yola başvurmakta, günahları süsleyip cazip ha-le getirmekte, sonu cinayet ve rezalete varan işleri yaptırmaya gayretsarfetmektedir. Sonsuz rahmetin sahibi bulunan Rabbimiz, şeytanın tuzaklarına düşmememiz için, Rabbanî ölçüler koymuştur. Tedbir ve çare mahiyetindeki bu ölçüler şunlardır:
a) Şeytanın ıslaha müsait bulunmayan bir düşman olduğunu bil-mektir. Onun insanlara karşı açtığı harbin sulhu yoktur. Şeytanın bu yoldan döneceğini ummak, Kur'ân-ı Kerim'in beyanlarını iyi anlama-mak olur. Onunla olan cihad, kıyamete kadar devam edecektir. Bu hu­susta bizleri uyaran Hâlik'ımız, "Şeytan sizin düşmanınızdır. Onun için siz de onu düşman tutunuz"(1) buyurmaktadır.
b) Sarsılmaz bir imana sahip olmak, şeytanın kurduğu tuzakları görmeyi kolaylaştırır. Şeytan, bulanık su avcısı gibidir. Müslümanın kalbini karartıp, dimağını bulandırma yoluna gider. Ruh ve fikir yapısı karanlıklar içinde kalınca insan şaşkınlaşır. İblis, bu vasattan faydala-narak, o şahsı İslâmî yoldan saptırmak ister. İman nuru, bu hileleri sezmeyi kolaylaştırır. Cenâb-ı Hak bu hikmete ışık tutan bir âyet-i keri-mede şöyle buyurmaktadır: "Biz, şeytanları iman etmeyecek kimse-lerin velileri yaptık" (2).
c) "Eûzü billâhi mine'ş-şeytâni'r-racîm" zırhını giymek, onun vesveselerini tesirsiz hale getirir. Zira "istiâze", şeytanın fitnesine kar-şı, bir "settir. Allah (c.c.), bu hususta bizleri uyarmakta ve "Eğer şey-tandan bir fit (gelip) seni dürterse hemen Allah'a sığın. Çünkü O, hakkıyla işitici, tam mânâsıyla bilicidir" (3) buyurmaktadır.
d) Geniş ve derinliğine bir din bilgisine sahip olmak, şeytanın hile-sini sezmeyi kolaylaştırır.
e) Kulluk vazifelerimizde ihlasa sahip olmak, şeytanın gizli tuzak-larını açığa çıkarır. İhlas, röntgen şuaları gibidir. Şahısların içini ve iş-lerin mahiyetlerini keşfetme imkânı verir.
f) Allah Teâlâ'yı çok zikretmek, şeytanın bize yaklaşmasını önler. İblis, yarasa tabiatlıdır. O, nurdan hoşlanmaz. O, her zaman ve her yerde, kararmış kalp ve dimağ sahiplerini arar. Ağzı zikir ve Kur'ân ile, kalbi iman ve iz'an ile, fikri ilim ve irfan ile münevver kimselerin yanına yaklaşamaz. "Kim O çok esirgeyici (Allah)'ın zikrinden göz yumar-sa biz ona şeytanı musallat ederiz. Artık bu, onun (ayrılmaz) bir arkadaşıdır" (4).
Gavs-ı âzam Abdülkadir Geylanî (k.s.) yolda gitmekteyken hava-dan bir ses işitti. Başını kaldırıp baktığı zaman, göz kamaştırıcı bir zi-yanın içinden şu ses yükseliyordu: Ey Abdülkadir! Ben, senin yaptığın ibadetlerden razı oldum ve senin üzerindeki kulluk yükünü kaldırdım". Yukarıda dile getirdiğimiz ölçüler ile bihakkın mücehhez bulunan o bü-yük veli: "Benim Rabbim cihetten münezzehtir. Sen bana belirli bir yönde görünüyorsun. Benim Rabbim nûrun Hâlik'ıdır, fakat nûr değil-dir. Sen bana ışık olarak gözüküyorsun. Benim Rabbim, kelâm-ı nefsî ile hitap eder. Sen bana kelâm-ı lafzî ile konuşuyorsun. Benim Rabbim ibadete devamdan razı olur. Sen bana ibadet vazifesini kaldırdığını söylüyorsun. Sen, Allah'ın rahmetinden kovulmuş bulunan şeytansın" deyince, hilesi açığa çıkan iblis, yere serildi ve perişan bir halde ora-dan uzaklaştı.
(4) İbni Âbidin, c. 1,sh. 149.
(5) Hulâsatü'i-Beyân, c. 15, sh. 230.
(1) Sûre-i Fâtır, 6.
(2) Sûre-i A'râf, 27.
(3) Sûre-i A'râf, 200.